Panahon sa kwaresma,
sa ting-init,
sa walay kasigurohan,
milungtad hangtod mihubas ang mga pangandoy,
nawagtang ang mga pahiyom,
kaguol ug kabalaka ang gikumkum.
Sa makausang higayon,
bitbit ang katapusang dasig,
ako mobangon.
Adunay utlanan kining mga kahadlok,
kining mga kakulba.
Pagbalik lantaw sa udlot nga hagbay ra’ng ningtim-aw,
daw sama sa adlaw nga nagpahinumdom sa kanunay
nga adunay paglaum.
Ikaw, kaugalingon
sinugdanan ug tuboran sa kalamboan.
Amgohon ang hiyas sa kadasig – atimanon, galamon, panggaon.
Nga kaning mga nasugdan, puno sa gasa nga mapasalamato’ng mopadayon.
Source: Kublai Millan
